Üniversite 1.sınıftayım. 😋
Bir yandan çalışıyorum, bir yandan okul var. Bir tek pazartesi günleri işe gitmiyorum, çünkü o gün sabah 10 akşam 18 dersim var. Diğer günler ya sabahtan öğlene kadar ya öğlenden akşama kadar ders programımın durumuna göre okul iş arası mekik dokuyorum. Hafta sonu denen bir şey yok, çünkü hafta sonu da çalışıyorum tabi ki. Sabah 8 akşam 20 arası mesai. Daha burs başvuruları yapıyorum işte ama hepsi yeni yılda açıklanacak. Ya çıkmazsa diyorsun...
Bir gün bir ürünün fiyatını sormak için yöneldiğimiz kitabevinin camında gördüğüm iş ilanı ile bir heves girdim sordum... Aslında aklımda da yoktu iş aramak falan. Ders programımdan bahsettim. Tamam dediler, salı günü gelir başlarsın. Bir anda oldu bitti. Eve geldim annem hayır canım da olmaz da ne gerek var da neresiymiş orası da... İlk bir şaşırdı, hemen sorgulamalara başladı. Sonra neyse tamam dedik salı günü başladım...
Peki sadece bu kadar mı? Aralık ayına kadar aldığım paraları biriktiriyorum, harcamıyorum. Yol ve yemekhanedeki yemek param çıksın kafi. Zaten öğlenleri dükkana yemek geliyor, para ödemiyorsun. Ders notlarına ve okul kitaplarına dünyanın parasını harcıyorsun tabi ilk yılın verdiği saflıkla, neyse, ondan bahsetmek istemiyorum.... İçimde bir yara...
Derken, biriktirdiğim paralar ile olmayan İngilizcem için bir kursa yazılmaya karar verdim, yazıldım da... Bendeki tempo bu şekilde; okul-iş-kurs. Hafta içi her gün akşam 19-22 arası kurs var. İşle de anlaştık, Akşam 7'ye çeyrek kala, çıkıyorum işten, kursa geçiyorum. Böyle yoğun bir hayat işte...
(Ama siz siz olun üniversitede 1'de ingilizce kursuna gitmeyin.)
Neyse dedim ya 1.sınıftayım... Nerede ne var her şeyi öğrenmek istiyorum. Sonra bir kız geldi kürsüye çıktı; arkadaşlar MUN diye bir şey var. Başladı anlatmaya... MUN yani Model United Nations. Türkçesi; Model Birleşmiş Milletler. Biz dedi bunun kulübünü okulumuzda kurmak istiyoruz. Destek olmak isteyen var mı?
Bir de pazarlıyor tabi kulüp kurmanın ne demek olduğunu, arkadaşlar CV'nize yazarsınız da şöyle katkısı olur da falan da filan da... Bu kızdan da nefret ediyorum o aralar. Hiç hoşlanmıyorum falan. Sonra hatun en yakın arkadaşlarım listesine nasıl girdi onu da anlatacağım. Ama hala nefretimiz baki... 😇😅
Neyse, çok uzattım ama ben bu yoğunluk arasında atladım bir de buna. Noldu, tabi ders programı sebebiyle akşam yapılan kulüp toplantıları ve akşam yetişmem gereken ingilizce kursumun ders programı. Bocaladım baya... Ama olay da çok hoşuma gitti aşırı ilgimi çekiyor. İçinde bulunmak istiyorum. Gel zaman git zaman olmadı tabi... Doğru düzgün yer alamadığım IUMUNC'nin sene sonunda yapılan ilk MUN konferansında yer almak yerine stajımı tercih ettim ve gitmedim. Ama IUMUN'un da kattığı çok güzel şeyler oldu tabi ki hayatıma...
Burs başvuruları yaptım demiştim. Son dakika bir şekilde Türk Eğitim Vakfı bursuna hak kazandım. Her şey güzel, 400 TL burs alıyorsun. Harika. KYK daha önce açıklanmıştı. Babam işsiz o zamanlar, ama ona rağmen çıkmadı burs. Algılayamıyorsun tabi. O çıkmadıysa hiç biri çıkmaz derken, TEV yüzüme güldü neyse ki. Sonra TEV'in staj ayarladığını duydum bursiyerlerine, ben de istiyorum diye form gönderdim. Tabi 1.sınıf olduğum için dışardan bir kuruma staja gönderilemedim ama, yaz için gel burda staj yap dediler ve çok güzel bir ailenin içinde buldum kendimi...
Yazı beklemeden başladım ben çalışmaya. Cuma günleri dersim yoktu okulda. Her Cuma vakfa gidiyordum. Gönüllü olarak çalışmaya başladım ve benden önce başlamış olan bir kız arkadaşım daha vardı. Mart 2014'de de ben dahil oldum işte bu aileye... Yaz stajımı da belirttiğim gibi ilk olarak orada yaptım, ancak o yıl TEV için çok güzel hareketlenmeler de başlıyordu aslında.... Güzel bir ailenin mimarlarına dahil olduk sanırım sevgili Feyza'yla...
Derken, derken, derken... İşte böyle geçti gitti ilk senem.
Şu anlattığım şeyler beni o kadar geliştirdi ve değiştirdi ki... Keşke lise yıllarında da yapabildiğim daha aktif olabileceğim şeyleri farkına varabilseymişim diyorum hep....
Ama demek istediğim şey şu ki; iyi ki böyle dolu dolu bir yıl yaşamışım. Bir şeyler yapmak için siz de asla üşenmeyin! Üniversite yılları hayatınızda yaşamanız gereken en verimli yıllar olacaktır inanın. Ve nasıl başlarsanız öyle devam edecektir...
Boşuna dememiş Cemal Süreya; Hayat kısa, kuşlar uçuyor...
Herkese sevgiler,
Mutlu.
Kim o kiz bakim 👯
YanıtlaSilKim diyen 🙅
Sil